İstanbul Sözleşmesi: İfrat ve tefrit

İstanbul Sözleşmesi'nin kaldırılması için verilen talimatla birlikte gündem yeniden hareketlendi. İstanbul Sözleşmesi, 11 Mayıs 2011'de Avrupa Konseyi tarafından İstanbul'da imzaya sunulan, Mart 2019 tarihi itibarıyla 46 devletle birlikte Avrupa Birliği tarafından imzalanan, Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi ya da kısa adıyla İstanbul Sözleşmesi, kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddeti önleme ve bununla mücadelede standartları ve devletlerin bu konudaki yükümlülüklerini belirleyen uluslararası insan hakları sözleşmesidir. Yaşanan süreçlerin ardından, 24 Kasım 2011'de parlamentosunda İstanbul Sözleşmesi'ni onaylayan ilk ülkede Türkiye'dir. 

İçerdiği maddelerle sürekli gündeme gelen İstanbul Sözleşmesi her ne kadar 46 ülke tarafından imzalansa da parlamentosundan geçiren ülke sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar az sayıda. Geçirenlerde Aile kavramı ile ilgili tedirginliklerinden dolayı sözleşmeleri parlamentolarında bir bir iptal ettirmeye başladılar. Kervana Türkiye de dahil oldu ve İstanbul Sözleşmesi'nin kaldırılması talimatı verildi. 

Talimatla birlikte Türkiye yine ikiye ayrıldı. İstanbul sözleşmesi kaldırılsın diyenler Aile kurumunun büyük tehlike altında olduğunu, cinsiyetin seçilemeyeceğini savunurken, kaldırılmasın diyenler Kadına şiddetin önünün açılacağını sıkı bir şekilde savunmaktalar.

Eğer kaldırılsın derseniz hemen sizi kadına şiddeti tasvip eden diye yaftalıyorlar, yok eğer kaldırılmasın derseniz eşcinsel veya savunucusu diye etiketleniyorsunuz. Ya ifrat ya da tefrit. Aslında neredeyse aynı dili konuşan bu insanlar neden kavga ediyorlar? Tabi bu durumdan çıkarı olan ulusal veya uluslararası menfaatçileri istisna tutmak gerekiyor.

Peki neden her iki tarafından pozitif söylemelerini almıyoruz ve yeni bir sözleşme metni oluşturmuyoruz? Çok mu zor acaba ortalığı velveleye vermeden vede bağcıyı dövmeden üzüm yemek? LGBT ve eşcinsellik gibi kavramlara şiddetle karşı çıkan İslam aynı zamanda kadına şiddet uygulanmasına da karşı çıkıyor. Sözleşme metninden kadın veya erkek doğulmaz seçilir ifadeleri çıkarılabilir. Yine kadına şiddetin cezası caydırıcı şekilde arttırılabilir. Aileyi korumak istiyorsak; Eşleri ayrıştırıcı değil bütünleştirici ve koruyucu bir hekimlik vazifesi gören maddeler eklenebilir. Ayrılan ailelerin çocuklarına haciz konulabilecek bir mal muameleside ortadan kaldırılabilir. Böylece geneli memnun eden maddeler üzerinden örfümüze ve geleneğimize uygun bir metin ortaya çıkarabiliriz. 

Verilen istatistiki bilgilerden İstanbul Sözleşmesi'nin Ailenin korunması ve Kadına şiddetin azaltılması konusunda pekte iç açıcı ve başarılı bir karneye sahip olduğuda söylenemez. Görülen o ki dünyada da pek kabul görmüş bir durumu yok. Eğer niyetimiz iyi bir iş yapmaksa o halde bu sözleşmeyi daha etkin ve kendi değerlerimize uygun bir sözleşmeye güncelleyebiliriz.